Jak lepiej jeździć konno część 3

Podobnie jak w poprzednich częściach serii, autor udziela konkretnych od­powiedzi na najczęściej zadawane pytania i wskazuje możliwości rozwią­zywania pojawiających się problemów. Z perspektywy Hessa najważniej­sze - zarówno dla każdego startującego w zawodach jeźdźca z ambicjami, jak i dla osób uprawiających ten sport rekreacyjnie - jest szkolenie pod­stawowe oparte na solidnych filarach. Autor proponuje sposoby rozwiązy­wania poszczególnych problemów wzięte z własnej wieloletniej praktyki. Propaguje jeździectwo zgodne z naturą konia i uważa, że dobrym jeźdźcem może być tylko ktoś, kto konia rozumie, wczuwa się w jego psychikę i wyciąga prawidłowe wnioski z jego zachowania. Ta droga prowadzi do jeździectwa na wysokim poziomie i do harmonii z koniem, bo przecież na pewno każdy z nas chciałby doskonale jeździć konno i mieć wierzchowca pewnie i wrażliwie reagującego na delikatne pomoce jeździeckie. Odpowiedzi udzielane przez Christopha Hessa przekonają Czytelnika, że autorowi leży na sercu jeździectwo zgodne z naturą konia, dlatego stara się także przy każdej okazji wzbogacać wiedzę o koniach.

Trzecia już pozycja z cyklu „Jak lepiej jeździć konno" z pewnością pomoże Czytelnikom w doskonaleniu umiejętności jazdy konnej i obchodzenia się z końmi. Dlatego warto ją uważnie przeczytać i wykorzystywać w praktyce zawarte w niej porady.

WOJCIECH MICKUNAS

Lepiej jeździć konno - to cel każdego z nas, kiedy dzień w dzień dosiadamy konia. Lepiej jeździć konno oznacza tak­że jeździć na wysokim poziomie, „sub­telniej" - i być w ten sposób dla konia przyjemniejszym jeźdźcem.

Kiedy Christoph Hess pisze o lepszej jeździe konnej, nie ma na myśli bycia lepszym od sąsiada ze stajni, żeby z nim wygrać. Ce­lem jest jeździć konno lepiej niż wczoraj czy też lepiej radzić sobie z kontrgalopem niż na przykład pół roku wcześniej, a decy­dujące znaczenie ma tu dobro konia.

Dobry jeździec to jeździec fair i przy­jemny partner dla konia, zapewniający także jemu zadowolenie ze współpracy. Dobre jeździectwo oznacza również lep­sze samopoczucie jeźdźca.

W tym właśnie sensie niniejsza książ­ka dzięki cennym wskazówkom poma­ga czerpać więcej radości z jeździec­twa - niezależnie od stanu wyszkolenia i jakości konia. W idealnym przypadku pozwala również jeźdźcom z ambicjami odnosić sukcesy w zawodach.

W ramach dotychczasowych semi­nariów dla członków indywidualnych federacji FN Christoph Hess realizował praktyczne pokazy z udziałem różnych jeźdźcowi koni i komentował jazdę wielu jeźdźców z ziemi. Wszystkie jego działa­nia zmierzają do ulepszania stylu jazdy krok po kroku, każdego dnia.

W swojej trzeciej książce Jak lepiej jeź­dzić konno Christoph Hess przekazuje własne długoletnie doświadczenia jako jeźdźca, szkoleniowca i sędziego dużo szerszemu kręgowi zainteresowanych, niż jest to możliwe w ramach seminariów. Je­stem przekonana, że w tej książce Czytel­nik znajdzie wiele porad przynoszących korzyści i jemu, i jego koniowi, przydat­nych także do uczenia jazdy konnej!

Kto ma kontakt z koniem, jest za niego odpowiedzialny. Ta odpowiedzialność nie może być przenoszona i dotyczy każdego z nas, posiadającego konia, jeż­dżącego konno lub wykorzystującego konia w inny sposób w jeździectwie albo w hodowli.

My, ludzie, na ogół możemy robić to, co chcemy. Koń takiej możliwości nie ma. Dlatego jesteśmy odpowiedzialni za utrzymywanie go i szkolenie zgod­ne z jego naturą. Jako jeźdźcy musimy poświęcać dobremu samopoczuciu na­szego partnera - konia - jak najwięcej uwagi. Jest to podstawą jego gotowości do zaangażowania, którego jako jeźdźcy potrzebujemy, spodziewamy się od na­szych koni czy wręcz oczekujemy. Koń musi się cieszyć tym, co robi!

Tak właśnie należy rozumieć moje wskazówki skierowane do jeźdźców. W artykułach publikowanych w ubie­głych latach, w większości na Forum PM, starałem się wypowiadać, zawsze mając na względzie dobro koni. Każdy z tych tekstów jest zamkniętą całością, co siłą rzeczy zadecydowało o powtarzaniu się pewnych odwołujących się do podstaw wskazówek dotyczących szkolenia.

Moim celem jest wpajanie jeźdźcom większego zrozumienia i wrażliwości wobec koni, ponieważ tylko jeździec ro­zumiejący reakcje swojego wierzchowca jest w stanie odpowiedzieć na nie we właściwy sposób. Dlatego należy uczyć się komunikowania z koniem. Przyswoje­nie sobie niewerbalnego języka swojego konia, jego mowy ciała jest obowiązkiem jeźdźca.

Z kolei koń musi rozumieć jeźdźca - dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w których pojawiają się problemy. W takich mo­mentach chodzi najczęściej o niezrozu­mienie przez konia poleceń jeźdźca. Wy­nika ono z tego, że konie chcą z zasady wszystko robić prawidłowo. I tak się dzie­je, jeśli oddziałuje się na nie poprawnie stosowanymi pomocami. Dlatego my, jeźdźcy, musimy koniom starannie „ob­jaśniać" znaczenie pomocy jeździeckich i konsekwentnie - zawsze w ten sam sposób - je stosować.

Chcąc osiągnąć właściwe komuniko­wanie się z koniem, jeździec musi wiele czasu poświęcić na własne szkolenie. Tyl­ko osoba, który potrafi uzyskać w siodle równowagę w rozluźnieniu, jest w sta­nie oddziaływać na konia z wyczuciem, a przy tym efektywnie. Działania po­łowicznego konie nie zrozumieją. One potrzebują jednoznacznych instrukcji, bo tylko wtedy mogą realizować nasze życzenia.

We wszystkich moich wskazówkach kierowanych do jeźdźców stojących przed różnymi wyzwaniami zawsze opieram się na Klasycznej Teorii Jeździec­twa, a więc na wytycznych dotyczących jeździectwa i powożenia Niemieckiego Związku Jeździeckiego (FN). Są one ab­solutną podstawą. Nie wątpię przy tym, że niniejsza książka pomoże Czytelniko­wi jeszcze lepiej zrozumieć te wytyczne. Kto ich nie zna, powinien je przeczytać - stanowią fundament naszego syste­mu jeździectwa. Z jednej strony muszą być one konsekwentnie realizowane w praktyce, a z drugiej - dostosowywa­ne indywidualnie do każdego przypad­ku. Im lepiej jeździec potrafi zastosować teorię jeździectwa wobec swojego konia we wszystkich, także szczególnych sytu­acjach, tym lepiej będzie się ze swoim wierzchowcem obchodził i na nim jeź­dził.

Spis treści

I. Wyzwania ogólne w ujeżdżeniu

Stęp - najtrudniejszy chód

Utrata taktu w „siedmiomilowych butach"

Koniec z krótkimi krokami w kłusie

Drewniany galop

Z natury w postawie wydłużonej           

Młody - burzliwy - „z zadartym nosem"

Lekka potylica – wyzwanie

Wydłużenie - wydłużenie - wydłużenie

Kiedy koń „kładzie się" na wędzidle

Pomocy mój koń się kołysze

Słynna „dobra strona"

Wypadanie łopatką

Prostowanie - wyzwanie

Krzywy galop z lewej nogi

Galop niekontrolowany

Lotna zmiana nogi w galopie - wyzwanie dla konia i jeźdźca

Tajemnica dobrego ciągu

II. Wyzwania specjalne w ujeżdżeniu

Kiedy klacz „ucieka"

Kulawizna od wodzy - problem jeźdźca

Zgrzytanie zębami - stały temat

Z wędzidła na munsztuk

Cofanie - nigdy pod przymusem          

Test kwalifikacji dla koni „wszechstronnych"

Trening kondycyjny koni ujeżdżeniowych

Rekonwalescencja konia wierzchowego

Krótkie i szybkie podjeżdżenie

Koń meskoncentrowany

Od klaczy hodowlanej do konia wierzchowego

Z toru wyścigowego na czworobok

Od konia szkolnego do konia prywatnego

Od konia wierzchowego do konia zaprzęgowego

Bojaźliwy, pewny siebie czy zuchwały?

Pozbawiony szacunku smyk

Pomocy, mój koń capluje

III. Wyzwania w skokach przez przeszkody i jeździe w terenie

Trening na pojedynczej przeszkodzie

Więcej odwagi na parkurze

W domu „top", na zawodach „klapa"

Na beczce prochu w teren

Kiedy córka chce jeździć w teren

Brak zaufania w terenie

IV. Wybrane wyzwania

Sztuka (za)galopowania

Konie leniwe

CHRISTOPH HESS od 1978 roku pracuje w Niemieckim Związku Jeździec­kim (FN), przez blisko 20 lat był kierownikiem Federalnego Centrum Wy­czynowego DOKR, przez 30 lat kierownikiem Działu Szkolenia FN, a od po­nad 20 lat pełni funkcję kierownika Działu Członków Indywidualnych FN. Jest międzynarodowym sędzią zawodów w ujeżdżeniu i wszechstronnym konkursie konia wierzchowego oraz zawodowym trenerem jeździeckim (FN).