Odchwaszczanie rzepaku – kompletny program

  • Dodaj recenzję:
  • Wydawnictwo: Apra
  • Dostępność: Wysyłka w 12 godzin
  • Autor: Adam Paradowski
  • Wydawca, rok wydania: Apra, 2019
  • Liczba stron : 70
  • Oprawa i wymiary: miękka, 165 x 235 mm
  • ISBN: 978-83-948962-4-9
  • egz.
  • 39,90 zł

Nowatorsko opracowane zalecenia, w których kluczem nie jest chronologia zabiegów ochrony rzepaku

Rzepak ozimy można odchwaszczać zarówno jesienią, jak i wiosną. Problemem jest dobór herbicydów do stosowania jesiennego, głównie z uwagi na pełną paletę środków. Zakres środków przeznaczonych do zabiegów wiosennych jest bardzo ograniczony. Oferta dla rzepaku obfituje w znaczną liczbę środków o różnych nazwach handlowych, jednak kryje się pod nimi zaledwie kilka substancji czynnych (chinomerak, chlopyralid, pikloram, imazamoks oraz graminicydy). Imazamoks to stosunkowo nowa, specyficzna substancja czynna, selektywna tylko dla odmian opatrzonych symbolem „CL”. Zwalcza wrażliwe odmiany rzepaku, dzięki czemu można nią zwalczać samosiewy. Zaletą jej jest możliwość stosowania zarówno podczas jesieni, jak i wiosny. Jednak w przypadku rzepaku zaleca się kłaść główny nacisk odchwaszczania w doglebowych i nalistnych terminach jesiennych. Można także uwzględnić zabiegi zimą, w trakcie spoczynku wegetacyjnego, gdy gleba nie jest pokryta warstwą śniegu, a temperatura nie powoduje zamarznięcia cieczy opryskowej.

  • nowatorsko opracowane zalecenia, w których kluczem nie jest chronologia zabiegów (chociaż ja zachowano), ale optymalne działanie substancji czynnych,
  • dane o dawkach minimalnych i maksymalnych,
  • informacje o optymalnych fazach rozwojowych bezpiecznych dla rzepaku,
  • informacje o optymalnych fazach rozwojowych wrażliwości chwastów,
  • zakres wrażliwości chwastów zwalczanych w przedziale 95-100%, a nie w granicach 85-100%, jak o tym informuje większość dostępnych zestawień,
  • wykaz wrażliwości poszczególnych gatunków chwastów na daną substancję czynną (mieszaninę),
  • wykaz substancji czynnych z zakresem zwalczanych gatunków chwastów.

 

Rozciągnięta w czasie wegetacja rzepaku ozimego wymaga zabezpieczenia plantacji przed zachwaszczeniem nieomalże przez cały rok. W tym celu konieczny jest szczegółowy program odchwaszczania. W różnego rodzaju materiałach na ogół przedstawiony jest on w formach tabelarycznych. To przede wszystkim chronologicznie zamieszczone kombinacje herbicydowe zalecane do stosowania bezpośrednio po siewie, a następnie nalistnie w okresach jesiennym i wiosennym. To bardzo dużo, ale nie wszystko. Nowa pozycja „Odchwaszczanie rzepaku” z serii „Apra doradza” to również program opracowany w formie tabel. Ich układ pozwala w różnoraki sposób odczytywać informacje. Na ich podstawie można pogłębić wiedzę o tym, jakie gatunki chwastów są wrażliwe na konkretną substancję czynną lub ich mieszaniny. Podobną informację można także uzyskać w odwrotny sposób – odnajdując informację o wrażliwości danego gatunku chwastu na konkretne substancje czynne.  Oprócz skondensowanych informacji tabelarycznych całość zawiera obszerny komentarz przedstawiający pozostałe niezbędne, a zarazem interesujące informacje. Można zdobyć wiele danych na temat sposobu działania herbicydów w zależności od przebiegu warunków klimatycznych, dowiedzieć się, w jakich okolicznościach stosować łączne zabiegi i w jakich proporcjach używać poszczególnych komponentów, jeżeli dotyczy to stosowania mieszanin zbiornikowych. Opracowanie dostarcza także wskazówek związanych z terminami stosowania uwzględniających zalety i konieczność zabiegów jesiennych, w porównaniu z uzyskiwanymi efektami po opryskach wykonanych wiosną. Także można się zapoznać z ubocznym działaniem herbicydów i dowiedzieć się, jak je stosować, by uniknąć uszkodzeń rzepaku. W „Odchwaszczaniu rzepaku” poruszono ciągle aktualną problematykę związaną z nowym, niekorzystnym zjawiskiem, jakim jest uodparnianie się chwastów. Kompleksowe ujęcie tematu odchwaszczania rzepaku pozwoli Czytelnikowi na odszukanie wszelkich informacji z tego zakresu. Całość uzupełniono poglądowymi barwnymi zdjęciami.

Spis treści

Odchwaszczanie rzepaku

Wybór podstawowego terminu odchwaszczania

Szczegółowo o terminach

Wysokość dawki

Uszkodzenia

Warunki klimatyczne

Wykorzystanie adiuwantów

Problem uodparniania się chwastów
Program ochrony rzepaku

Informacje uzupełniające na temat wariantów

Wariant 1 Aminopyralid

Wariant 2 Bifenoks

Wariant 3a, b, c, d - Chinomerak, dimetenamid-P i metazachlor

Wariant 4 Imazamoks

Wariant 5 Chizalofop-P-etyl, chizalofop-P-tefurylowy, fluazyfop-P-butylowy, haloksyfop-P,

propachizafopczane, cykloksydym (1), kletodym

Wariant 6 Chlomazon

Wariant 7 Chlomazon + dimetachlor, chlomazon + napropamid oraz chlomazon + metazachlor

Wariant 8 Chlomazon + dimetachlor + napropamid

Wariant 9a, b Chlomazon + metazachlor + dimetenamid-P lub napropamid

Wariant 10 Chlopyralid

Wariant 11 Dimetachlor

Wariant 12 Halauksyfen metylu + piklorarn

Wariant 13 Metazachlor

Wariant 14 Napropamid

Wariant 15 Petoksamid

Wariant 16 Propyzamid

Wariant 17 Chinomerak + imazamoks

Wariant 18 Graminicydy

Wariant 19 Chlopyralid

Wariant 20 Chlopyralid i piklorarn

Wariant 21 Halauksyfen metylu + Chlopyralid

Wariant 22 Pikloram

Wrażliwość chwastów