Ochrona zdrowia świń

Podręcznik „Ochrona zdrowia świń" przeznaczony jest dla lekarzy weterynarii sprawu­jących opiekę nad hodowlą, chowem i produkcją tego gatunku. Książka ta jest istotnym rozszerzeniem wydanego pięć lat temu opracowania pt. „Choroby świń".

Poza umieszczeniem nowych rozdziałów, np. zatrucia, choroby genetyczne, pasze lecz­nicze, znieczulanie etc., rozdziały już istniejące uzupełniłem o jednostki chorobowe, które pojawiły się w Polsce i na świecie, licząc od poprzedniego wydania. W ślad za uwagami Kolegów, lekarzy weterynarii, w znaczącym stopniu poszerzyłem i sprecyzowałem zasa­dy postępowania, przede wszystkim w zakresie profilaktyki i terapii chorób. Zdając sobie sprawę z nowych wyzwań związanych z obszarami, które dotychczas obce były większości lekarzy weterynarii, a które aktualnie stają się naszym „chlebem powszednim", stosunkowo dużo miejsca poświęciłem kwestiom związanym z warunkami utrzymania zwierząt i paszami leczniczymi. Zmieniająca się rola lekarza weterynarii wymaga znajomości nie tylko zagadnień ściśle weterynaryjnych, ale także obszernej wiedzy z zakresu organizacji i zarządzania produkcją świń, stąd duże fragmenty książki również temu zostały poświęcone.

Wielką zaletą jest nowoczesne ujęcie problematyki ogólnej, w tym problemów dotyczących zapobiegania chorobom poprzez stwarzanie dobrostanu i promujących wysoki poziom rezystencji zwierzęcia, warunków środowiskowych oraz sprzyjających zdrowiu technologii produk­cji trzody chlewnej. W tej samej konwencji mieszczą się dane z obszaru immunoprofilaktyki, podbudowane wiedzą z zakresu immunologii i wakcynologii. Do problematyki tej dołącza obszerny dział dotyczący doboru i stosowania antybiotyków, jak też możliwości przeciwdzia­łania skutkom wycofania antybiotykowych stymulatorów wzrostu. W części ogólnej omówiono budowę i fizjologię układu rozrodczego, oddechowego i pokarmowego. Przedstawiono również elementy z zakresu hodowli i chowu istotne zarówno dla lekarza weterynarii, jak i hodowcy świń - w aspekcie zapewnienia optymalnej i efektywnej produkcji trzody chlewnej.

Część szczegółowa poświęcona jest chorobom wirusowym, bakteryjnym, pasożytniczym, jak również chorobom skóry, chorobom niezakaźnym i zatruciom. Dodać należy, że ostatni z wymienionych tematów po raz pierwszy, w porównaniu do wydania z 2002 r., został ujęty w opracowaniu podręcznikowym.

Ważny dział, opracowany z uwzględnieniem osiągnięć biologii molekularnej i genomiki, dotyczy rozpoznawania chorób świń. Tematyka ta w takim ujęciu nie była uwzględniana w „Chorobach świń".

Nowe są rozdziały odnoszące się do problematyki weterynaryjnego, urzędowego nadzoru nad stadami świń, zwłaszcza w gospodarstwach wielkotowarowych oraz zasady nadzoru weterynaryjnego nad chlewniami zarodowymi i w tuczarniach. Analogicznie, w nowym ujęciu, zaprezentowane zostały informacje o kierowaniu rozrodem, z uwzględnieniem metod biotechnologicznych.

Ważny praktycznie rozdział stanowi przedstawienie metod znieczulania świń.