Psia reaktywność

Na pewno to wiesz: psy kochają przestrzeń, spokój i ciszę. Żyją jednak w miastach - w tłoku, pędzie i hałasie. Trudno się więc dziwić, że są przytłoczone. Nie mogą być w pełni psami, bo nie mają jak realizować swoich naturalnych potrzeb. Oszołomione zapachami, rumorem, kontrolowane na prawie każdym kroku - tak wygląda życie wielu miejskich psów. Do tego sporo godzin spędzają samotnie w czterech ścianach, a przecież w ich sercach bije pragnienie kontaktu z człowiekiem. Taki stan to często przepis na kłopoty...

Kiedy więc twój pies zachowuje się „niegrzecznie", pomyśl, co czuje i dlaczego tak jest. Kiedy zrozumiesz, że nie zachowuje się w taki sposób celowo, będzie ci łatwiej podejść do sytuacji z dystansem. Być może przyjęcie psiej perspektywy pozwoli ci znaleźć dostępne rozwiązania.

Do tego cię zachęcamy, bo wiele możesz.

A my podpowiemy, jak się do tego zabrać.

W tym poradniku bierzemy na tapet powszechny problem - psią reaktywność. Sprawdź, czy ta sprawa dotyczy twojego psa: najlepiej poobserwuj go na spacerach i w domu przez minimum dwa tygodnie. Zbierz fakty, by rozpoznanie własnej sytuacji oprzeć na realiach,

a nie na własnych przekonaniach, i rozwiąż quiz:

Czy mój pies może być reaktywny?

• często bywa pobudzony (szybko się porusza, dyszy, nie może się uspokoić)
• mało odpoczywa w domu
• reaguje na każdy szelest
• dużo szczeka
• „najpierw robi, a potem myśli" i jest w gorącej wodzie kąpany
• gwałtownie reaguje na inne psy (wyrywa się, skacze, szczeka)
• skacze na ludzi lub szczeka na nich
• jest tak podekscytowany, że nie słyszy, _ kiedy do niego mówisz
• ciągle ciągnie na smyczy

Jeśli masz co najmniej trzy „tak”, możesz podejrzewać, że twój pies jest reaktywny. Nie martw się jednak! Nie roztaczaj czarnych wizji. Jeśli wiesz, jak jest, to oznacza, że możesz odpowiednio reagować, by zapewnić wam lżejsze życie. Wiedza plus działanie z pełnym przekonaniem dają bowiem sukces. Czas więc na garść wiedzy. Zastanówmy się, co tak naprawdę znaczy określenie „pies reaktywny”. Dyscyplina definicyjna jest tu konieczna, bo my, ludzie, często przypinamy łatki. Łatwiej nam żyć, gdy porządkujemy świat, wkładając wszystko do odpowiednich szufladek. Z tego powodu zarówno pies agresywny (czyli taki, który stosuje komunikację agresywną, dystansując ludzi czy inne psy), jak i pies, który żywiołowo reaguje na różne sytuacje, potocznie bywają nazywane reaktywnymi. Tak określany bywa też młodzik, który odreagowuje emocje w aktywny sposób (np. biegając wkoło bez opamiętania), a także taki, który jest mocno sfrustrowany, bo jego potrzeby nie są zaspakajane i próbuje znaleźć dla nich ujście na własną łapę. Czas więc odcedzić naukowe ustalenia od obiegowych przekonań i zrozumieć istotę problemu, by następnie zaplanować proces pracy. Będziemy ci w tym towarzyszyć we dwie: tak nie Twoja droga Natalia Kubiak Behawiorystka, trenerka, instruktorka psiego fitnessu, ewaluatorka psów agresywnych, niegdyś aktywna, wieloletnia wolontariuszka w schronisku dla bezdomnych zwierząt.

Informacje o bezpieczeństwie produktu Informacje o producencie